Arkadaşlar ben Beşiktaş futbol takımını geçtim voleybol takımı dahi yenilince ağlayan biriydim küçükken.Beşiktaş amblemine bakınca bile ağlayan biriydim.Orta okulda Beşiktaş için iddaaya girdim ve 1.5 dakika nedesimi tuttum.(Ne manyakmışım hala daha gülerim)Büyüyünce biraz daha azalıyo bu duygular ancak hala daha Beşiktaş yenilince sabahları kalkınca Beşiktaş geliyo aklıma yine yenildik diyerek uyanıyorum.Erzurumdan kalkıp Olimpiyatta sahaya inilen maça gitmiştim sırf ilk haftalarda bize şampiyonluğu bu sene kaptırmıycaz duygusuna kapıldığım için.Anlatmak istediğim ben Beşiktaş düşmanı değilim ve bu stadyumu hala küçük görüyorum ve yakıştıramıyorum Beşiktaşımıza
LG-D855 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi
Şartlar ve sınırlamalar bu kadarına el veriyor
Başka yerde 50-60 binlik bir stattansa
Mevcut stadı 10 defa tercih ederim
Boyutu betonu koltuğu çatısı vs de bir yere kadar
Orayı canlı tutan ve kutsal kılan hatıralardır,taraftardır
Kimi hayatta kimi hayattan ayrılmış sevdiklerimden izler var orada
Dünyalara değişmem