Algıda seçicilik mi yoksa özgüvensizlik mi bilmiyorum ama tekrar söylemek istiyorum.
Ben kendimi bildim bileli takım bize şenlik anlarını hep zehir etti. 2 gündür bayram havası var, şampiyonluk maçı diyoruz, binlerce taraftar yollara düşüp seni desteklemeye geliyo ama şu maçı alamıyosun.
Geçen sene Osmanlı stadında oynuyoruz, Sosa süper bi frikik golü atıyo daha maçın başında, taraftar muhteşem, herşey çok güzel. Sonra puan kaybı, şampiyonluğun kaçışı, tel örgüye yaslanıp ağlayan çocuklar..
Kanser etmeye devam, milleti kül tablasına çevirmeye devam. Renkliler böyle havalarda genelde "olağan" sonuca rahatça ulaşırken biz neden hep beklemediğimiz şeylerle karşılaşıp çöküyoruz?
Ne gerek vardı şu strese şimdi? Şampiyon olucaz. Ama ömrümüz gidiyo be