Bugun 11:00 sıralarında stada gittim .Arabayı süzerin önündeki otobüs duragının sırasına parkedip yolun karsına geçtim.Kaç dakika stadı seyrettim bilemiyorum.Farklı bir açıdan yapılan işleri incelemek için numaralı tarafına doğru devam ederken nedense durdum.Aramızda yaklaşık 20 m olan bir amca vardı.Nedensiz söze başladı.2 dakika içerisinde hangi trübünün altında ne olduğu,hangisinin ne zaman bitebileceği ,prekastların neden yavaş çalıştığı vb gibi konularda bizim burda konuştuğumuz herşeye vakıf.1930 doğumlu olduğunu söyledi arada .Yani matematiği vurunca 85 yaşında .Birşey söylemeden cüzdanını çıkardı.İster istemez bakmak zorunda kaldım .İçinde 5 tl kağıt para yoktu.Sadece bir tek kağıt ,Güzelce içe katlanmış.Ön yüzündeki her neyse zarar görmesinden korkulmuş.Kağıdı gerçek boyutuna getirince Onursal Başkanımız Süleyman Seba'nın vefatında stadda yakamıza takmamız için dağıtılan o güzel resim çıktı.Başladı anlatmaya ,arasında 6 yaş varmış başkanla .O güzel stadda oynarken kendisi de onun toplarını toplarmış.Gazhane de zamanında çalışmı.Beşiktaştan stada 20 hamalla takımın eşyalarını taşımışlar ...Şimdi belkide ona vefasından belki de geçmiş günlere olan özleminden bilemiyorum,cebinde cüzdanın en güzel köşesinde taşıyor Onursal Başkanımızın resmini.
Sabahlara kadar uyumadan tv de ki bütün spor tartışma programlarını seyrettiğini söyledi bana .Hepsine ayrı ayrı öfkeli.En çok rakip takımların gazetecilere para vererek kendilerini ön plana çıkarttıklarını ,bu sayede bizim geri planda bırakıldığımızı anlattı.Bana ilginç geliyor.Hiç birşeye kızmasada bu şekilde geri de bırakılmak belliki içine sinimiyor.Erkekçe dövüşmediğimizi ,rekabetin sadece sahada yaşanmadığını aktarıyor belkide... Sözlerinin çoğunda gs ye olan aşırı nefreti var.En hafif şekilde kahpece elinden alınmış şampiyonluklardan dert yanıyor.Ama hepsinin sonunda aynı noktayı gösteriyor; yeni açık numaralı köşesi son kolonlar.-Şurası bitsin o zaman stadda bitecek o zaman görecekler. Herşey daha yeni başlıyor.
85 yaşında çoğumuzun için ölümün en yakın olduğunu düşündüğümüz yaşlardaki bir amca "herşey daha yeni başlıyor" diyebiliyor.Stadın daha tamamlanmayan inşaatına bakarak.
Eskiyi yaşamanın verdiği tecrübeyle stadın etrafında olan her noktayı en ince detayına kadar anlattı.Durmadan duraksamadan .Hangi trübünde hangi anıları var peşpeşe sıraladı.İster istemez sormak zorunda kaldım eskiye bişey diyemem de dayı sen bu stadla alakalı bu kadar bilgiye nasıl sahipsin ? Hergün en az 1 saat geldiğini dakikalarca stadı seyrettiğini ,oraya gelenelerden bilgiler aldığını söyledi.
85 yaşında bir amca gün içinde 1 saatini oraya gelip yerinde stadı izlemek için harcıyor.Bıkmıyor usanmıyor geliyor. Hergün ,belkide akşamları da geliyor.Bitmeyen bir ümitle hergün geliyor.
Konuşmamız sırasında daha çok sey söyledi ama buraya yazamıyorum.Sadece şunu söylemek istiyorum
Bu stad bence bizim nesilden çok bizden 1 hatta 2 önceki nesile birşeyleri hakça değiştirebileceği ümidini veriyor.
16 sene şampiyon olamayıp yine de aşkından bişey kaybetmeyen nesile ...
Sokağa çıkma yasağı olmasına rağmen sabah 5 lerde stadın etrafında maça girebilmek için kuyruk bekleyen nesile...
Gerçekten bu stad inşaatının aslında ne kadar önemli olduğunu bu duyguları yaşayanlarla konuşunca daha iyi anlıyorum
O bakımdan bir an önce bit diyorum...
