0-0 bitseydi sevinecektik, 1-1 bitti kahrolduk...
Kendi sahamızda biraz fazla geriye yaslandık, çok pas hatası yaptık, ama en kötü olduğumuz mevkide, savunmada harikalar yarattık. Neredeyse hatasız oynadık. Marcelo da, Rhodolfo da, Adriano da, hatta inanamıyorum ama, Beck bile çok iyiydi.
Napoli zehir gibi bir takım. Milik'in sakatlığı büyük şans...
Sonuçta; Benfica deplasmanından 1 puanla döndük, Napoli'den 2 maçta 4 puan aldık. Bundan iyisini beklemek hayalcilik olurdu.
Eskiden Avrupa maçlarında futbolcularımızın elleri ayaklarına dolaşırdı. Şimdi gerçek bir Avrupa takımı gibi duruyorlar. Savunma futbolu oynayacaklarsa onun da hakkını veriyorlar. Bunlar güzel şeyler...
Bir güzel şey de Napoli'nin oyuncu karakteri... Grubun en zayıf takımı olarak gösterilen Beşiktaş'tan 2 maçta 1 puan alabildiler, ama hiç çirkefleşmediler. Kavga etmediler, hakemi baskı altına almaya çalışmadılar, taraftarı tahrik etmediler... Aslanlar gibi futbollarını oynadılar, iki maçta da aşırı baskılı oynayıp puan kaybetmelerine rağmen centilmence el sıktılar, forma değiştirdiler... Alkışlıyorum kendilerini.