Hayatımda bu kadar stress olduğum şampiyonluk yok. Ama en önemlisi bu galiba. En unutulmaz. 100. yılda çok önemliydi. Uzun süre sampiyon olamayan bir takımdı , kırılgandı camia ama orada emindim. Burada hem medya hem TFF çok alavere oldu. Çok bilinmeyenli. Lig çok uzun. Sakatlıklar . Her an covid riski. Son iki maç direkt FB temaslı takımlarla oynadık. Haftasonu oğlumla parka gittiğimde kaykaya elimi değer değmez elektrik çarpıyordu son dönemde yaşadığım stresten. Bugün 14. dakika da 3. golde ağladım. İlk kez maçta ağladım. 4 ve 5 te de gözümden geldi. 80 puanı geçince sampiyonluk konuşuruz demiştik. Evet artık konuşabiliriz. Pazartesi BJKAS satma zamanı geldi sanırım. Beklenti bitti.
sosa gomezli takımı ilk haftasından şampiyon olacağımızı biliyordum hiç bir zaman korkmadım.
aboubakar taliscalı dönem az çok biliyordum son haftalarda iyice emindim.
Ama bu sene galatasaray maçına 4 puan ve üstü çıkmazsak inanmam dedim ve açık konuşayım zaten buraya da sebepleriyle yazdım sivas maçından sonra komple ümidi kesmiştim.
Bu seneki kadar medya baskısı, tff hakem baskısı hiç bir zaman görmemiştim. Yani bir takıma yaparlardı ama bu sefer iki takıma da yüksek şiddette yaptılar ve bence sergeni çıkar yönetim olarak bunların altında aşırı ezilen ve kadro farkı olarakta bu kadar aramızda uçurum olduğunu hissettiğim bir şu sinan kurtuluşlar feda döneminin ilk sezonu olmuştu.
Bu son şampiyonlar ligi parası ve bu kadar kötü durumdayken dönüp şampiyon olmak benim için en ÖZEL şampiyonluk olur.
Ayrıca kişisel olarak kinim olan ftye karşı şenol hocadan çok ümitliydim ama açık konuşayım fos çıktı(bir çok sebebi var ama ortalamayı vurunca olay bu). fakat bu arkadaşa karşı alanacak şampiyonda aşırı değerli.