Şenol Güneş olmak..
95-96'da şampiyonluğu kaybetti "son maç beraberlik yeterken ne diye hücum edersin be adam" dediler ve linç ettiler. O dönem ts'de oynattığı oyuncular terim'in milli takımının omurgasını oluşturdu. O milli takım 96 avrupa şampiyonasında sıfır (0) çekti.
2002 dünya kupasına götürdü milli takımı tam 48 yıl sonra. Yarı final oynattı. Oyun sisteminden zerre taviz vermedi. Futbol tarihinin en iyi Brezilya'sını o turnuvada iki maçta da zorlayan tek takım olduk. F-16'lar milli takım uçağını havada eşlik ederek Türkiye'ye getirdi.
"Neden kupayı alamadık ?" dediler. "Bu köylü, futbol cahili olmasaydı kupa bizimdi" dediler. "Takım omurgası gs'den olduğu için başarılı oldu" dediler. Sanki ts'nin omurgasını oluşturduğu milli takım 0 çekmemiş, gol atmamıştı terim yönetiminde. Linç ettiler. Aşağıladılar.
O ise hiç konuşmadı. Bazı kalemşörler kendisine öfke kusarken o madalyasını malzemecisine verdi. "Beni yok saymamaları için elimde ki tek kanıt o madalyaydı. Ama o çocuğun emeği çok büyüktü" dedi. "Neyi başardığımız değil başarıyı kiminle paylaştığımızdır önemli olan" dedi.
Şenol hoca Türk futbol tarihinin en büyük başarısını kendisine öfke kusan gazetecilerle, federasyon yöneticileri ile paylaştı. Kimseyi kimseden ayırt etmedi. At izi it izine karıştı. O iti'de kabullendi. "Onu çekme bunu çek" demedi. Kimseyi de hedef göstermedi.
1 yıl geçti konfederasyon kupasında 3. oldu. 2002 kadrosundan eser yokken. Görmezden geldiler. Tarihinde ilk kez öyle bir turnuvaya katılan takımın teknik direktörüne o başarıdan bile pay vermediler. Letonya'ya elenince kovdular hocayı. Şekip mosturoğlu falan. Bilirsiniz işte.
Parasını vermediler. Anasının ak sütü gibi helal ve hakkı olan parasını. Federasyonu mahkemeye vermedi. Ts'ye geri dönüp 1967 tl'ye sembolik imza atıp tazminatı kurtarma derdine düşmedi. Sözde 1967 tl alıp perde arkasından hamuduyla götürmedi. Kırıldı, gitti kore'ye.
Aradan yıllar geçti. Efsanesi olduğu ts'nin başına geçti. Takımına inanılmaz futbol oynattı. Kağıt üzerinde olamadı belki ama gönüllerde ve vicdanlarda hep onun takımı şampiyon oldu. Kadrosunu 1905'tl maaşı olan adam talan etti ve şenol hocanın üzerinden 2 şampiyonluk daha aldı.
O zaman şampiyonluğunu çalanlar kendi kulüplerini soyup soğana çevirdikleri için davulla zurnayla gönderildiler. İsimleri, cisimleri unutuldu. Adalet zengin hazinedir derken belki de bunu kastetti hoca.
Bursa'ya gitti. Şampiyon olan Bursa'nın oynayamadığı futbolu oynattı. Öyle oyuncular elinde hayat buldu ki. Fernandao, ozan, şener, volkan şen vs. O kadrosunu da talan ettiler. Batmak üzere olan bursa sayesinde nefes aldı.
Sonra yolu bizimle kesişti. Statsız takımı tüm rakiplerini eze eze şampiyon oldu. Bu seferde "rakipler çok kötüydü" dediler. Tarihinin en pahalı kadrosunu kuran fb'yi es geçerek. Yine sevilmedi yine sevilmedi. Oysa herşey mekan basıp bir adamdan dayak yemesine bakardı. Yapmadı.
Kadrosunun bel kemikleri 1 sene sonra gitti. Bambaşka özellikte adamları transferin son gününde eline verdiler ve "al bunları oynat" dediler. Tamam dedi. "Bana söz vermişlerdi" demedi, "adamım yok" demedi. Yine eze eze şampiyon oldu.
17-18'de tarihin en karanlık sezonu yaşandı. Türkiye ligi o kadar kirliydi ki Güneş'i avrupa'yı kavurdu. Porto'ya karşı galip geldiği maçtan sonra "bu adamlara böyle oynamak kolay değil" demedi. "Tarihin en kolay grubu" dediler. O rekorlarını ağzına bile almadı.
Oyuncularını taraftara, medyaya yem etmedi diğeri gibi. "Başarı onların başarısızlık benim" dedi. Yönetimini "söz verdiler ama adam almadılar" diye ağzına dolamadı. Hep eldekilerden en iyisini yapmaya çalıştı.
Kolayın kolayı gruptan çıkamayanlar zafer turları attı. Şimdi rakipleri Benfica. Hocanın sahayı dar ettiği, CL tarihinin en büyük geri dönüşlerinden birinde imzasının bulunduğu Benfica. Adalet topalda olsa gideceği yere elbet varır diyor hocanın hikayesi.
Ekrandan saldırırlar, sosyal medyadan saldırırlar, köşe yazılarından saldırırlar. Bir kere bile öte ki gibi aba altından sopa göstermez. Varsa hesabı gider edebiyle, adabıyla çözer. Ahlak vurgusu yapıp ahlaksızca sözleşmede imzalamaz para için. Öyle ahlaklı adamdır Şenol Güneş.
İşte böyledir Şenol Güneş olmak. Yalnız ama karakterli, kırgın ama onurlu, tek başına ama milyonlarca gönülde. Gün gelecek ve o hiç kimseyle mukayese edilemeyecek ve başardıklarını hiç kimse bir daha tekrarlayamayacak.
İşte o zaman kör olunca badem gözlü olacak. Ama ben bu yaşadıklarını her zaman herkesin yüzüne vuracağım. Hoca birgün illa ki gidecek. Şahsım adına bizden ayrılırken elini öpüp "yaşattığın herşey için sağol hocam" diyip öyle uğurlamayı uygun görüyorum.
Beşiktaş taraftarına da bir çift sözüm olacak ; Yedirmeyelim beyler bu adamı. Bu adam bu kulüpten küfürlerle değil omuz üzerinde gitmeyi hakediyor.
Varol hocaların hocası Şenol Güneş.
Polat Akman'adlı arkadaşımız çok güzel bir yazı yazmış ellerine sağlık.Kaynak :
Polat Akman Twitter
