lyon maçı istisna değildi. kritik maçlarda kırılma anlarında hocanın kontrolü kaybedişine örnek başka maçlarda var. oyuncuların performansını arttırma meziyeti her zaman yeterli olmuyor. ilk lyon maçından önce ligde 5 puan farkla liderken ve seçim arasını yakalamışken avrupada final ligde rahat şampiyonluk hayali kuruyorduk. geldiğimiz nokta kupadan saçma sebeplerle elenmek başakşehir ve fb maçlarından 1 puan çıkarabilmek sonraki hafta bursa maçında son dakika golüyle liderliğin devamı için rahat nefes alabilmek. nereden nereye geldik.
ağabey iki farkla kazandık bursa maçını, ikinci yarının başında geldi gol. adamların bir bizim oyuncuları kesmedikleri kalmıştı, taraftarı saymıyorum bile. ayrıca anlamadığım bazı şeyler var: son hafta şampiyonluk kazanmamıza neden bu kadar içerliyorsun? 5 puan fark atmış, haftalar önce şampiyonluğunu garantileyecek takım ile sondan bir önceki hafta garantileyen takımı neden farklıymış gibi anlatıyorsun?
ligden iki maç, avrupa'dan bir maç ile koca sezon çöpe mi atılır?
senin senaryon şampiyonluğu kaçırmış bir takım için geçerli olabilir ancak. örneğin; 5 hafta kala lider olan 2014-15 sezonundaki beşiktaş'a bunları söyle, gözü kapalı değil belki, ama elimden geldiğince destekleyeyim.
