öncelikle devrik cümleler kurduysam affola.arkada sürekli marşlar çalıyor.bazen yazdıklarıma odaklamıyorum.aşağıda yazanların tamamı benim şahsi düşüncelerim.
arkadaşlar beşiktaş marşları içerisinde kabul edelim en etkili olan marş haydi kalk ayağa.ama sorun şu ki marş dediğimiz şey sert ve senfonik ezgilere sahip olmalıdır.haydi kalk ayağa'yı dinlerken bile gözlerim doluyor evet ama bu kadar işte.
marştaki davul vurduğunda ses derinden gelmeli böyle ayaklarınızı titretmeli göz bebekleriniz büyümeli.arka planda ki ezgi sürekliliği (the last of the mohicans gibi) insanların bedeninde kitlesel olarak istemsiz ve aynı salınımlar yaratmalı.sanki bir ayin yaparmışcasına.
mesela
The Last Samurai - 'Red Warrior' : Hans Zimmer sizi bir savaşa hazırlar
King Arthur Soundtrack - 'The Battle' : Hans Zimmer size güzel bir video arka plan müziği olur
işte haydi kalk ayağa da bu tarz duygular içerisinde sanki bitmiş bir takıma gaz verme ona hedef koyma hissiyatını veriyor.ama yukarda anlattığım kitleleri tek bir vücutmuşcasına harekete geçiremiyor.
o yüzden buu çıkış müziğinin değiştirilmesinden yanayım.
aynen günlerdir bunu söylemeye çalışıyoruz ama söylediklerimiz sanki beşiktaş marşı hiç çalmasın, başka şarkılar çalsın gibi anlaşılıyor. maç öncelerinde, devre aralarında, maç sonlarında yine çalsın hep çalsın. haydi kalk ayağa gerçekten çok güzel bir şarkı 22 yıldır tribündeyim şu zamana kadar duyduğum marşlar arasında ilk üçe girer fakat sahaya çıkış anında daha sert ve epik bir müzik olmalı. şampiyonlar ligi müziği çaldı mı hepimizin birden ruh hali nasıl değişiyorsa diğer maçlarda da bu etkiyi yaratacak bir müzik olmalı.
