merhabalar,
son zamanlarda daha sıklıkla yaşanmaya başlayan ve bazıları gerçekten kırıcı olan tartışmaların nedeni nihayet işin sonuna gelmiş olmamız. artık stadımıza baktığımızda beton, demir, çakıl değil bir bütün haliyle ruh kazanmaya başlayan bir yapı görüyoruz. gördüğümüz bu bütünlüklü yapı kimimizi mutlu ediyor, kimimizi ise hayal kırıklığına uğratıyor. Bundan daha doğal bir şey de olamazdı zaten, insan çoğu zaman kendi yaptıklarını, yazdıklarını hatta yetiştirdiklerini bile beğenmeyebiliyor
Bu doğal durumu uzlaşmaz bir çatışmaya dönüştürüp birbirimizin canını yakmaya çalışmamak gerekiyor.
Pek tartışmalara katılmasam bile wow'daki stadyum sayfasına
@bjk_mabet'in ilk uğradığı akşamdan beri hep aranızdayım. Donanımhaber'e iltica ederken de birlikteydik, bu site kurulduğundan beri de beraberiz. O zamanlar belki de hiçbirimiz bu sitenin bu kadar büyüyeceğini, bu denli ziyaret edileceğini, ülkenin ilk 800 sitesi arasına gireceğini, gündemi belirleyeceğini tahmin etmiyorduk. Tek isteğimiz gs'li adminlerin keyfine kalmadan, özgürce tartışıp konuşabileceğimiz bir yerdi. Ama işte şimdi çok daha kalabalığız, ne iyi ki çok daha kalabalığız. Bu kalabalığı, bu renkliliği kargaşaya değil zenginliğe dönüştürmemiz gerekir.
Aramızda wow'daki stadyum başlığını 2005'ten beri, yani 10 yılı aşkın süredir takip eden insanlar var. Elbette bu arkadaşın stada bakışıyla, yakın zamanda stadın heyecanıyla tartışmaya katılan arkadaşların bakışı bir olmayacaktır. Bizler, yani stadı eskiden beri takip edenler Subcommandante Marcos'un deyişiyle fazlasıyla "profesyonel umutlularız". Bu umutluluk hali, stadımıza bakışımızı yumuşatıp güzelleştiriyor. Bu durum bir körlük ya da bağnazlık değil, bilakis herkesten daha eleştirel uzaklıktayız ama şairin dediği gibi "sıradan sorunlarla zehrettik gecemizi, oysa ne rüzgar duraksadı ne ay bekledi bizi" modundayız daha çok. küçük sorunlara takılıp olayın büyüsünü kaçırmak istemiyoruz. Hatalar, kırgınlık oluyorsa herkes herkesi affetsin...
Güzel günler göreceğiz, güneşli günler...
Anket
