Kara Temmuz
Sanki sözleşmişti bütün sevenler, bütün sevdiklerimiz...
Kolay mıydı öylece bırakıp gitmek ?
Karşılıklı Siyah Beyaz çekerken var mıydı Beyazın masumluğunu alıp, Siyahın matemini üzerimize bırakmak ?
Olmamalıydı... Keşke olmasaydı...
Sıcak havaların boy gösterdiği Temmuz ayının üzerimizde yarattığı soğuk duş etkileri bu sene bir senesine daha girdi...
Özlemlerimiz bir sene daha arttı...
Temmuzun bizden aldığı canlar bizden bir sene daha uzaklaştı...
Bazen sadece özlersin derlerya, işte tam da öyle bir durum. Kelimeler kifayetsiz kalır, acılar hala aynıdır ve sadece susarak özlersin...
Kimleri mi ?
En sevdiklerimizi, bütün sevenleri...
Barışları, Vedatları, Şanları, Yusufları, Şükrüleri, Orhanları, Cenkleri, Optikleri...
Kim unutabilir bu güzel insanları ?
Söylesenize kim sürmez kara leke Temmuz’a ?
Her Temmuz adını duydukca anılar depreşir, kapkaranlık olur gökyüzü...
Buz keser yüreğimiz, kışın ortasında hissederiz kendimizi...
Ve her defasında çaresizce kollarımızı iki yana açarak haykırırız hayata,
ÇOK SEVDİK BE ABİ!
Şükrü Gülesinler’den, Optik Başkanlara kadar Temmuz ayında yitirdiğimiz bütün sevdiklerimizin ruhu bir kez daha şaad olsun.
