Topu verip ileride de topu tutamaZsan
Atak surekliligi saglar rakip seni de geri iter atak ystume atak yer bogulur bi yerde patlarsin
Bizim ligde genelde maclar bu sekle doner sonra korner ustune korner seri kornerler ve golu yersin
'Topu tutamama' meselesi ilginç gerçekten. İkinci yarının başındaki o anlamsız baskıyı getiren de, maçı 6-1'den 6-2'ye getiren de o.
2015-2016'da en büyük meziyetlerimizden biri, oyunun temposunu istediğimiz gibi ayarlamamızdı. 15 dakika patlıyorduk, deli bir pres, müthiş bir coşku... Rakibin iflahı kesiliyordu. Sonra 5 dakika dinlenme... 30-35 pas yapıyorduk, topu da vermiyorduk. Oyun, biz nasıl istersek öyle şekilleniyordu. Şimdi 5 pası zor bir araya getiriyoruz. Mutlaka bir yerde pres karşısında ya panikliyoruz, ya top kaybediyoruz, ya kaleciye dönüp onun uzun topuyla pozisyonu ziyan ediyoruz. Saha içinde üstünlüğümüzü rakibe kabul ettiremiyoruz. 15 sene sonra ilk kez 6 golü bir arada atabildiğimiz şu maçta bile, 'ne top oynadık be, adamlara top göstermedik' diyemiyoruz.
Daha yakın oynamamız, daha çok boşa kaçmamız, daha çok top istememiz gerekiyor.