biz memlekette tehlike ile iç içe yaşadığımız, bu sefil güvenlik kaygısını içselleştirdiğimiz, bir patlamada 1000 kişi ölse bile "ne olcak yav, ölen adamın orada ne işi varmış?" şeklinde yapıcı eleştiriler getiren bir millet olduğumuz için avrupa insanının güvenlik ve kaliteli yaşam kaygılarını anlamıyoruz.
avrupa, amerika, japonya gibi bizden yaşam kalitesi ve gelir düzeyi olarak daha ileride olan ülkelerde bir şekilde bulunmuş arkadaşlar zaten bunun farkına varacaktır. Bu tip ülkelerde yaşayan insanlar son derece sakin ve özgürlükçü bir yapıya sahiptirler ama kendi kişisel alanlarına en ufak bir temas olduğunda son derece hırçın ve kaygıcı olurlar. Sadece bir defa olsa bu terör olayları anlarım belki ama arka arkaya defalarca böyle bir olay olmasından sonra özellikle avrupalı oyuncuların hala burada nasıl kaldığına şaşırmıştım. Bu arada bir iki yıl kadar güvenlik kaygıları sebebi ile avrupalı üst düzey oyuncuların ülkemize geleceğini düşünmüyorum.
Bununla birlikte, mesela Radamel Falcao tam bizim kalem. Herif hem latin hem parayı seviyor. O da bizim gibi yırtmak ile yırtmamak arasında gidip gelen bir ülkede yetişmiş ve bir atılıma ihtiyacı var. O olmazsa Pato'ya yüqlenin ;)
bizim radarımızda artık güney amerika olmalı.
