Sağlık olsun. Yarı final seviyesinde olduğumuzu gördük, ufak detaylarla turu kaybettik. İki maçta çok pozisyon verdik ama rakibin oyun yapısı ve bizim fizik kapasitemize bakınca bunu engellemekte çok kolay değildi. Lyon kadar etkili olduğumuz bir çok an oldu. Hiç bir bölümde ezilmedik. Talisca ve Babel son bölümde gelen fırsatları değerlendirebilse tur da geliyordu. Maçtan sonra üzgün olduğum kadar gurur da duydum.
Bu sene Avrupa'da iyi maçlar çıkardık. Napoli, Benfica, Lyon hatta 10 kişiyle verilen Olympiakos sınavı kadronun özgüveni ve takım kültürü açısından önemli maçlardı. Daha fazlasını yapabileceğimizi de hissettik. Ayrıca bu sezonun Avrupa macerası takımın TSL maçlarına çok daha özgüvenli çıkmasını, kritik bir çok anda istediğini koparmasını sağladı diye de düşünüyorum.
Ayrıca sadece tecrübe de değil, bu yıl yakın tarihimizin en başarılı iki Avrupa pozisyonunu da tekrarlamış olduk. Lucescu döneminde ŞL grubunda 7 puanla üçüncü olmuştuk. (101. yıl) 100. yılda ise Uefa'da çeyrek final oynamıştık. Bir sezonda bu iki noktayı da tekrarlamış olduk. Ufkumuz bunun ötesini istese de başarılı bir sonuç olduğunu söylemek gerekir.
Önümüzdeki sene artık şu ŞL grubunu aşmak gerekiyor. Bütün kadro planlamasının, hedeflerin gruptan çıkmak üzerine kurulması gerekiyor. 2 kez çok yaklaştığımız ama henüz başaramadığımız bir eşik.
(Çok eleştirilen Mitrovic konusunda yargıya varmak için erken. Takıma, atmosfere uyum sağlayabileceği, ürkekliğini atabileceği lig maçlarında şans bulamadı, kulübede kaldı. Zorluk derecesi hem rakip hem atmosfer olarak çok yüksek iki maçta bir anda kendini sahada buldu. 2 maçta da kötüydü ancak ben uzun vadede özelliklerini gösterebilirse Marcelo'yla tandemi oluşturacaklarına halen inanıyorum. )
