o maç Akhisarda staddaydık birde bize sor dönüşde yol nasıl bitti diye
ismaille Tolganın kulakları hala çınlıyordur. O direkten dönen top yokmu nasıl olduda tribünlerin yarısı telef olmadı.
önce ağır sessizlik sonra zavallı Tolga her halde o dakika yediği küfürleri bir ömür boyu kimse yememişdir.
sosanın frikikten sonra stadda çıkan ah sesi şu anda bile kulaklarımızda o gün olcay sayesinde beraberlik geldi
nasıl bir hırs vardı. oyunuyla değil hırsı ve tribünlerle kurduğu iletişimle büyük oynamışdı.
Takım kötü oynadı ama o günkü hırsları maç bittiğinde şampiyon olduk demişdim.
Gerçekten son yıllarda her duyguyu en yoğun yaşadığımız maçlardan biri olmuştu. Stattaki ruh halinizi tahmin bile edemiyorum.
Evet kötü oynamıştık, ben de maç bittikten sonra kızgın olduğumu hatırlıyorum, ama dönüp özeti izleyince şaşırdım. Canla başla mücadele var, kaçan pozisyonlar var, rakibin bütün golleri akıl almayacak kadar şansa goller, defansta ve kalede mucizevi bir şekilde üstüste gelen inanılmaz hatalar olmasa 6-0 bitecek bir maçmış, 3-3 bitmiş...
Serdar'ın gözyaşlarını, Oğuzhan'ın hatasını, direkten dönen topu, Tolga'yı, her şeyi milimetrik hatırlıyorum, ama Sosa'nın frikiği tamamen aklımdan çıkmış. Şampiyonluk gitse hakkaten çok fena ağlarmışız. Trabzon maçında Olcay'ın kaçırdığı gol gibi bir an...
Haydi artık maç saati gelsin
